Nieuw Blog Nieuwe Start

Ik ga het maar eens opnieuw proberen, dat bloggen. Want leuk was het wel.

Klik

#2 Muziek

James Blake. Zijn liedjes zijn apart. Sommige nummers opzwepend, steeds sneller en luider, anderen zacht. Sommigen vallen middenin plotseling stil, anderen blijven met een hypnotiserend ritme doorklinken. Maar het is in elk geval anders; ik heb nog nooit echt zulke muziek gehoord.

Je moet ervan houden en ik ben er zelf nog niet helemaal uit of ik dat nou wel of niet doe. Want ja, het is bijzonder, maar of het ook mooi is...? In elk geval de moeite van het proberen waard, denk ik.

#1 post-project: verzonden

Gisteren en eergisteren heb ik twee brieven geschreven (en verstuurd) naar Jaimie en Sanne. 

 

Deze is voor Jaimie (sorry voor de slechte foto)

 

En deze is voor Sanne

 Hoewel ik het brieven schrijven iets onderschat heb, ik dacht echt dat het veel makkelijker zou zijn, maar het is nog best lastig om er de juiste spulletjes voor te vinden, vond ik het toch erg leuk om te doen. Bovendien heb ik een heleboel leuke kaarten gevonden, dus ik heb al zin om nog meer brieven te sturen. 
Lijkt het jou ook leuk om met mij te schrijven, kun je een mailtje sturen naar tiikerii1977@gmail.com  of dit in een reactie achterlaten (met je e-mailadres of de link van je blog, als daar je e-mail op staat.) Ik heb het brievenschrijfvirus in elk geval al helemaal te pakken. : P

Dromen waaien niet

’s Nacht vloog er een dromenmannetje haar kamer binnen. Hij landde op het groen van haar hoofdkussen en keek fronsend naar de warrige krullen die als een aureool om haar hoofd lagen. Vervolgens pakte hij zijn bellenblaas, blies iets wat op een draak leek maar alle kleuren van de regenboog bezat, en stopte het voorzichtig in haar hoofd. Toen sprong hij op om met een paar slagen van zijn gele vleugeltjes de nacht weer in te vliegen.

’s Ochtends werd ze wakker met haar oogleden nog half aan elkaar geplakt. De krullen weigerden zich te gedragen en hoe vaak ze de kam er ook doorheen haalde ze bleven alle kanten op springen. Zuchtend gaf ze haar pogingen op. Ze zette koffie, sneed brood, smeerde jam op de achterkant van een cracker -tenminste, als een cracker echt voorkanten en achterkanten had- en probeerde niet te denken aan de schooldag die eraan kwam.

’s Middags zat ze in de trein van school naar huis. Uit de dopjes in haar oren klonk Green Day en een beetje Pink Floyd. Ze luisterde maar half. Een oude vrouw met een witte knot keek haar vanachter twee kleine brillenglazen argwanend aan. Ze zag het echter niet. Een jongen met een zwarte rugtas en twee hippe gympen kwam naast haar zitten. Hij sloeg hard op haar arm zodat ze een klein kreetje van pijn liet ontsnappen. De triomfantelijke blik in zijn ogen deed haar neerkijken en lipbijten.

’s Avonds zat ze met opgetrokken knieën op de bank, zachtjes snikkend om de dingen die wel waren maar niet zouden moeten zijn of niet waren maar wel zouden moeten zijn. Ze was niet verdrietig alleen treurig en treurige mensen mogen niet huilen herinnerde ze zichzelf, waardoor de tranen opnieuw begonnen te stromen. Ze vroeg zich af of er een moment was dat je ogen het opgaven en gewoon ophielden zout water te produceren. Ze vroeg zich af of er een moment was dat er geen redenen meer waarom om zout water te produceren, maar bedacht zich toen dat dat zoute water haar ogen schoon hield en grimaste.

’s Nachts vloog er een dromenmannetje haar kamer binnen. Hij hield stil boven haar fijne maar nog altijd treurige gezicht en schudde zachtjes zijn lila blauwe kopje. Toen glipte hij voorzichtig onder haar dekens. Hij kroop dicht tegen haar aan. Ze glimlachte in haar slaap en legde haar arm om hem heen.

Zon

Twee meisjes die voor mij fietsten; 

 "Ja, en ik heb dus een uur in de zon gelegen, en ik was nog niet bruiner geworden!"

 "Dat is echt naaiend!"

Twee jongens in de aula;

"Zelfbruiner, je weet toch wel wat zelfbruiner is?"

"eh..."

"Je smeer het op en je wordt vanzelf bruin. Duh."

Jongen en een meisje op het terras voor de snackbar;

"Ik heb dus zo'n hekel aan deze zon."

"Daar is schaduw."

"Beter gaan we daar niet zitten, ik wil bruin worden."

Vind jij het belangrijk om bruin te worden/zijn met dit soort weer?

Liebster Blog

Deze Liebster award heb ik gekregen van Emma. Een schrijftalent wiens blog zeker de moeite waard is om te bekijken!  (KLIK) En ik zit nu breed te glimlachen. : )

Wanneer je een liebster award krijgt, moet je:

-een post maken over de 'liebster blog' met foto en instructietekst

(de tekst die je nu leest)

-een link maken van de blog van wie je de award hebt gekregen en bij haar blog reageren dat je de award accepteerd en een link achterlaten van jouw award-post.

-bedenk 3-5 bloggers die jij een award wilt geven en vertel hen in een reactie dat ze een award hebben gekregen met link naar je blog.

De 4 bloggers die van mij deze award krijgen;

Mijn typmachine - van Annemijn
JustRixt  - van Rixt
It's Julie Time  - van Julie
&& Somebody Else - van Else. (Ook al heeft zij al heel lang niet meer geblogd, ze kan gewoon heel erg mooi schrijven.)

Het is dat ik denk dat het niet helemaal de bedoeling is dat je de award "teruggeeft" aan de blogster van wie je 'm hebt gekregen, want anders had ik Emma's blog er ook bij gezet.

PS. Deze liebster blog is bedoeld voor bloggers die nog niet heel bekend zijn. Dus probeer deze award te geven aan blogs met minder dan 200 volgers.

Notietieboekje

Ik houd van notitieboekjes en inmiddels heb ik er zoveel dat ik vier laden van mijn bureau nodig heb om de (half) vol geschreven / kliederde exemplaren in te bewaren. Ik gebruik ze als dagboek, om verhalen en gedichten in te noteren, of gewoon om lekker creatief in te zijn, zoals in het boekje hieronder. 

Stukje van de voorkant

Ik houd van katten

De quote op de rechterpagina vind ik heel erg mooi

Dit zijn de eerste twee pagina's

NsN kan niet ontbreken natuurlijk. : P

Wat vinden jullie ervan? Hebben  jullie veel notitiboekjes? 

3 random vragen

1. Schrijf jij in een dagboek?

2. Heeft iemand ideeën voor de kleur?

3. Wat is jouw favoriete boek?

Een liefdesverhaal

We zitten verscholen tussen de duinen die ons beschermen tegen de woede van de wind. Ze heeft haar hoofd op mijn schouder gelegd, ik heb mijn arm om haar heupen. Ik zeg haar dat ik niets van het leven begrijp en evenmin wat van de liefde weet. Ze antwoord dat ik verdriet en hoop ken, en ik wil haar vertellen dat er meer is maar ze legt haar vinger op mijn lippen, kust me dan en zegt dat dat het enige is wat ik van liefde hoef te weten.

We staan midden in een drukke winkelstraat, om ons heen lopen meisjes en vrouwen met volle tassen, jongens met afgezakte broeken die naar hen joelen, maar het is alsof we in een zeepbel zijn, we maken er geen deel van uit. Haar ogen lopen over van de tranen en ik vraag waarom ze huilt. Ze roept dat ik het niet zal begrijpen en ik wil haar handen pakken en strepen over de lijnen trekken maar ze duwt me weg. Haar schouders schokken als ze zich omdraait en de zeepbel spat in duizend kleuren uit elkaar.

We zijn in de woonkamer, ze heeft haar hoofd gebogen en frunnikt met haar vingers, ik schreeuw dat ze echt niet elke keer bij mij voor de deur kan staan als ze  me nodig heeft en dat ze eens moet ophouden met haar zielige verhalen, dat zíj degene is die telkens wegloopt en dat ze dat nu weer mag doen. Ze snikt dat ze het niet zo bedoeld heeft maar ik luister al niet langer.

We liggen verscholen tussen de duinen die ons met hun schaduwen beschermen tegen het felle zonlicht. Ze heeft haar hoofd op mijn schouder gelegd en mijn arm rust om haar heupen. Ik zeg haar dat ik nog steeds niet van het leven begrijp maar dat ik al iets meer van liefde weet. Ik kus haar haren, haar voorhoofd, haar lippen, ze lacht en probeert me zachtjes weg te duwen, geeft het dan op en kust me terug. 

Stadsgedicht Zwolle

Hier in Zwolle Zuid lijken alle huizen
op elkaar, heeft de bibliotheek slechts 
één verdieping, en is net zoals de
rest van dat hele winkelcentrum net
te ver om heen te lopen en net niet
ver genoeg om te gaan fietsen. 


De mensen hoeven nooit te zoeken 
naar een plekje voor hun auto omdat 
de voortuintjes zijn omgetoverd in 
parkeerplaatsen -misschien dat ze 
er daarom nooit picknicken- en de
IJssel met haar gouden zonlicht
golfjes is nog geen tien minuten
fietsen bij hen vandaan, 


maar dat wat ik als Zwolle kende
lijkt des te verder weg.


Nu weten jullie wel waar ik wonen, but I don't give a shit  because of this; http://puberpoezie.nl/#/?dept=lees&id=7769

Steden die ik graag wil bezoeken

Londen

Parijs

Berlijn

Rome, Antwerpen, Reykjavik, Kopenhagen, Moskou, New York.... 

Zijn jullie in één (of meerdere) van bovenstaande steden geweest? En naar welke stad zouden jullie graag willen?

    Vandaag, 26 april 2012, ben ik geslaagd voor reddend zwemmen 1. 

Some random pictures

Daar zou je toch verdrietig van worden? :'( (niet dat ik denk dat er zoveel jongens in de zee wonen..) (Al is er natuurlijk niets mis met een knappe zeemeerman..)

Mijn moeder zou hebberig worden van al deze blikjes

Zie je, ik faal nóóit. 

Vandaag heb ik twee bladzijden in mijn agenda volgeschreven met artiesten en liedjes.

Bron; WeHeartIt

Every living creature dies alone

En elke keer stond ze daar, voor het raam, de lege handen waarmee ze geprobeerd had haar gebroken dromen in elkaar te zetten rood van het bloed naast haar smalle heupen, de nacht spelend met het zwart van haar haren. En elke keer opnieuw als hij haar zag staan kon hij niets anders dan treurig te staren naar het allang verloren meisjes voor het lege ruit, want ieder die haar daar zou zien zou niets anders kunnen dan een lichte steek medelijden voelen. 
Zij is niet het meisje dat de hele dag bezig is met de meningen van anderen maar ze maakt zich tegelijk ook druk als ze haar weer eens zeggen hoe lelijk en hoe dom ze is. De woorden 'slet' 'nerd' en 'loner' lijken dan als wind langs haar heen te waaien, ze raken haar tocht echt en kerven elke keer diepere littekens in haar ziel. Zij is geen meisje als alle anderen, maar ze wil het zo graag zijn. Want dat mensen die haar dag in dag uit weer naar beneden halen laten haar geloven dat het het verliezen van jezelf waard is om 'normaal' te zijn, om populair te zijn, om te zijn zoals zij. 
Het waren geen dingen die hij van haar wist, of te weten zou komen, maar elke keer, elke keer stond ze er weer en maakte zijn wandelingen iets minder eenzaam. 

Cause life is just a melody

Jessie J  

NeverShoutNever

(Sorry voor de slechte kwaliteit foto's.)

Een rondje hardlopen

klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak

onder me klinkt het ritme van de schoenen die hun passen blijven tellen op het rode asfalt, en in
mijn oren gonst de stem van Avril, maar toch is het alsof ik de stilte van het platteland om me heen
kan voelen.


klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak


een oudere vrouw staat stil en wijst me op iets wat in de lucht zweeft, ik volg haar vinger en glimlach als ik de ooievaar zie die het blauw doorklieft met de krachtige slagen van zijn vleugels.


klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak


een jongen komt me tegemoet, zijn sneakers tellen eveneens de  stappen over de weg maar sneller dan de mijne, zelfs van hier kan ik de koptelefoon zien die muziek zijn oren in blaast en onbewust vraag ik me af waar hij naar
luistert.

klik  -  klak  -  klik  -  klak  -  klik  -  klak

hij houd zijn pas even in als we elkaar dichter naderen, ik doe hetzelfde en kijk als betoverd toe hoe hij een pluk donkerblond haar uit zijn ogen veegt, hij grijnst even naar me en rent me dan voorbij.

      -      -      -      -       -       -  

ik kijk hem na, vergeet spontaan om door te rennen.

#1 Muziek

Hij haalde het uitroepteken achter zijn artiestennaam weg toen hij wat bekender was, treedt gerust op met een halve dierenkop op zijn hoofd, en hij mag er dan niet altijd even snugger uit zien, de teksten van zijn liedjes zijn soms best goed. Ik heb het over; Christofer Drew Ingle, beter bekent als NeverShoutNever.

Een hele tijd geleden al heb ik een nieuwe mp4 speler gekocht. Toen ik hier voor het eerst muziek mee luisterde kwam ik tot de ontdekking dat er testnummers opstonden; een Jazz liedje dat me nogal irriteerde, een popliedje, en een liedje dat "BigCityDreams, van NeverShoutNever" was. Zowel de artiestennaam als de titel maakte me nieuwsgierig naar het liedje, en toen ik dit voor het eerst luisterde was ik meteen verkocht. Ik vond het geweldig. Toch kwam ik nooit op het idee dat de zanger -die ik me, vraag niet waarom, voorstelde als een beetje nerdachtig type met krullen die altijd lachte- misschien wel meer leuke liedjes had geschreven. Pas toen ik ergens op een site zijn naam tegenkwam, en me herinnerde dat ik die ergens van kende, ben ik hem gaan youtuben. Om eerlijk te zijn; ik was nogal verbaasd toen ik de zanger zag van het liedje dat ik zo onderhand uit mijn hoofd kende. Maar ik ontdekte ook eindelijk waar BigCityDreams nou eigenlijk over ging, en dat hij nog veel meer leuke liedjes had.
Wat ik leuk vind aan zijn muziek is dat het anders is, gemaakt omdat hij dat leuk vind, en niet omdat hij er bakken met geld mee kan verdienen. En, ik zal het niet ontkennen, het feit dat hij een beetje een hippie is is ook best leuk. (a)
Ik heb niets tegen wereldberoemde artiesten als Rihanna of Justin Bieber, maar ik zou hun muziek gewoon niet zo gauw luisteren, omdat het er bijna vanaf spat dat het de bedoeling is dat het leuk gevonden wordt.

Mijn favoriete liedjes van hem zijn (nog steeds) BigCityDreams, Sweet Perfection (let op; irritante videoclip), en On the Brightside (om de tekst).
   
Welke (onbekende) artiest luisteren jullie vaak/graag?

Dream on, little one

Idee [gemaakt na toets Frans]

Schets 

Eindresultaat

Ik ben niet helemaal tevreden over de kleuren, vind ze een beetje te zoet, dus misschien dat ik 'm nog een keer overtrek en andere kleuren geef.

Wat denken jullie ervan? 

Owl

           -Niet zelfgetekend; dit was een testpost! ;S Dacht dat ik de bron er bij had gezet, maar blijkbaar niet..